Her ailenin; çocuklarının keyifli, başarılı ve refah düzeyi yüksek bir hayat sürmesini istemesi doğal bir durumdur. Ebeveynler bazen farkında olmadıkları mükemmeliyetçi yaklaşımlarla çocuklarının gelişiminde telaşa sebep olmakta ve onun tüm hayatını etkileyebilecek izler bırakabilmekteler. Eğitmen ve Müellif Feza Karakaş ebeveyn mükemmeliyetçiliğini ve çocukların hayatındaki tesirlerini açıkladı.
Bir çocuğun muvaffakiyetini ve memnunluğunu etkileyen birden çok sebep vardır ve ebeveyn çocuk münasebeti de bunlardan biridir. Ebeveynler çocuklarının yeterli hayat kurallarına sahip olmaları için onları başarılı ve çalışkan olmaya teşvik ederken vakit zaman mükemmeliyetçi yaklaşımlarla korku oluşturabiliyorlar. Eğitmen ve Muharrir Feza Karakaş ebeveynlerin mükemmeliyetçi davranışlarının çocukları üzerine tesirlerini şu biçimde açıkladı:
Mükemmeliyetçi yaklaşımların çocuklara etkileri
Farkında olarak yahut olmayarak çocuklarına mükemmeliyetçi davranışlarla yaklaşan ebeveynler, çocukları üzerinde yüksek dert oluşturabiliyorlar. Birçok vakit çocuklarının yeterliliği ve keyifli olması için bu türlü davrandığını düşünen ebeveynler; çocuklarına kendilerince ülkü mesleği seçme, okul hayatında her vakit yüksek notlar alması gerektiğini düşünme, çocuklarından her vakit uslu olmasını isteme üzere eğilimlerde olabiliyorlar. Buna maruz kalan çocuklar ekseriyetle başarıyı dışarıda aramaya ve başarılı olmadıklarında kendilerini kıymetsiz hissetmeye başlayabiliyorlar. Toplumda saygın olduğu gerekçesiyle çeşitli meslek, hobi, okullara yönlendirilen çocuklar kendi yetenek ve doğal eğilimlerinden uzaklaşabiliyor ve sonlarına girilmiş formda hissedebiliyorlar. Çocuklar kendileri olduklarında kabul edilmeyecekleri kaygısıyla aileye öfke duymaya, sır sakalamaya, utanç duymaya başlayabiliyor ve kendi özerkliğini bulma, kendini gerçekleştirme fırsatından uzaklaşabiliyorlar.
Ebeveynlerin mükemmeliyetçi olmalarının sebepleri
Pek çok ebeveyn kaygıdan motive olmaktadır. Çocuğunun düzgün bir ömür sürememesi, ileride daha uygun fırsatlara sahip olamaması korkusu birçok aileyi kendince tedbirler almaya ve çocuk üzerinde baskı oluşturmaya itebiliyor. Bazen de ebeveynler bu endişeleri kendi ailelerinde ve yetiştikleri toplumdan öğrenmiş olabiliyorlar. Toplumsal statünün çok değerli olduğu, bireylerin buna nazaran paha gördüğü bir etrafta büyüyen ebeveyn kendince çocuğunu da muhafazaya ve onu buna nazaran programlamaya çalışabiliyor. Çocuklarının kusursuz olmayacağı korkusuna sahip bir ebeveyn, kendi ailesinden devraldığı endişeleri çocuklarına aktarıyor olabilir.
Ebeveynlere burada düşen misyon
Çocuklarından kusursuz olmalarını bekleyen ve aksinin olmasından korkan bir ebeveyn aslında bunu kimin için istediğini düşünmeli. Kendi memnunlukları için mi, toplumda kabul görmek için mi yoksa nitekim çocuklarının keyifli olması için mi bu istekler içindeler? Aileler kendi istekleri doğrultusunda çocuklarının sonlarına girmemeye itina göstermeli. Çocuklar hayatlarında kendilerini gerçekleştirme konusunda doğal bir biçimde ilerleyeceklerdir, aileler bu bahiste onları desteklemeli ve kendi ülkü tablolarına uymaya onları zorlamamalı. Çocukları yetiştirirken ebeveynlerin davranışları çocuklara model olmakta bu sebeple aileler davranışlarının kuşaktan nesile aktarıldığının şuurunda olmalı. Burada ailelerin çocuklarına gerçek muvaffakiyetin, mutluluğun çocuğunun içinde her vakit olan bir kıymet olduğunu anlatmaları, özlerine uygun yaşamasına şahitlik etmeleri çocuklarını da kendilerini de keyifli edecektir ve daha doyumlu bir hayata kapı açacaktır.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
